Survival tips

Het hebben van een of meerdere chronische ziekten, heeft meerdere consequenties op psychologisch-, sociaal,- en fysiek vlak, zoals genoemd in de survival gids. Voor de veel voorkomende en herkenbare klachten en gevolgen, heb ik een aantal toepasbare tips bedacht. Hier alvast een paar tips; Er komen nog veel meer tips bij, stap voor stap 😉

 TIP 1: STAP VOOR STAP

Deze methode werkt voor mij heel goed. Hoe doe ik dit:

Als ik ’s morgens al wakker word met een ziek gevoel, dan zet ik een rem op de tijd. Hiermee bedoel ik dat ik eerst niet verder kijk dan opstaan en een kopje koffie maken. Daarna ga ik douchen. Douchen is een geniale graadmeter hoe je lijf ervoor staat. douche Als ik na het douchen kapot ben, ga ik voor een heel kalm dag programma. Ik kijk hooguit een uur vooruit en naar wat nu lukt. En als een stapje te groot is, deel ik die nog meer op in baby-stapjes 😉

survivel gids

 

 

TIP 2: BLOKJES RUST

Klinkt logisch toch? Hoe werkt dit?


eem rustenEen valkuil die ik heb, en ik denk dat je het wel herkent, is om zo efficiënt mogelijk de dag te plannen. Waar het op neer komt is dat ik vervolgens veel te veel activiteiten aaneen plak waar dit lijf niet geschikt voor is. Bijvoorbeeld: Ik kom van een afspraak in het ziekenhuis, op de weg terug kom ik langs de apotheek, de supermarkt en oh, er is ook nog markt. Vervolgens ben ik zo 4 uur van huis en druk in de weer. En bij thuiskomst ben ik gesloopt en de rest van de dag is saai, langzaam en soms ook nog pijnlijk. Door deze activiteiten op te delen, ervaar ik meer energie en rust. Wat ik nu dus doe, is na de afspraak in het ziekenhuis, eerst naar huis te gaan. Daar neem ik een kopje thee en wat te eten bv. Dan beslis ik welke activiteit belangrijk is of waar ik zin in heb en of het haalbaar is. Het lijkt onlogisch, het werkt wel voor mij.

TIP 3: BLIJF IN BEWEGING

Hierboven staat dat blokjes rust in je dag toevoegen, je energie kan brengen. Tegelijkertijd ben ik ervan overtuigd dat in beweging blijven heel goed is voor je mind en body. Wat bedoel ik?

rollator2Eigenlijk heel simpel, blijf bewegen 😉 Zolang het binnen jouw energie-budget valt is het goed. Je voelt zelf wel waar het te gortig is of te pijnlijk. Ik probeer mezelf zoveel mogelijk uit te dagen en te blijven bewegen. Voor mij kan het op een slechte dag betekenen, dat ik eerst op en neer naar de keuken loop voor een boterham en vervolgens voor een glas drinken nog een keer die kant op ga. Heel neuzig. Het blokje om van 2 straten kan ik ook al dromen maar ben dan toch buiten geweest. Een andere manier is voor mij te gaan wandelen naar de glasbak, of naar de apotheek. Of de vuilnis of andere shit 😉 Ik doe een wasje, of de afwas en ruim eindelijk eens wat op in huis. Op betere dagen probeer ik wat vaker te gaan fietsen naar de winkel of wat ook. Soms met een omweg. En op nog betere dagen ga ik naar de sportschool en sloof ik me uit 😉 Whatever works!  Wat bij jou past zal je ook makkelijker afgaan. Al deze beweging houdt mijn mind ook in beweging, en geeft me een heleboel energie en tevredenheid. En flexibiliteit, uiteraard 😉

TIP 4: MILDHEID ZIT SOMS IN EEN PILLETJE

Hele strips aan pillen werk ik weg in een week. Soms twijfel ik of ik een pil wel of niet heb gehad, gaat tot nu toe goed 😉  Wanneer zit mildheid in een pilletje?

Er zijn van die perioden dat slapen niet wil, door pijn, fysieke onrust of mindfokkers. Soms kan ik zelfs niet slapen omdat ik zo’n zin heb om iets te gaan doen 😉 Juist doordat ik redelijk wat medicatie slik, vergeet ik de optie wel eens dat er voor de bijwerkingen van het ziek zijn zelf, er ook pilletjes bestaan. Een pilletje die je even het dragen van de (ziekte) last kan ‘ontnemen’, of de scherpe kanten wat botter kan maken. Ik ben zo bezig om het maximale uit mezelf te halen, zo goed mogelijk met het hele concept ziek zijn om te gaan, dat ik vergeet mild te zijn. En dat kan, af en toe door een pilletje. Dus wat doe ik nu, als ik al 3 nachten nauwelijks heb geslapen, en me ellendig voel? Dan neem ik een pammetje (temazepam oid), stapel-van-pillen-en-medicijn-31266053zodat ik even achterover kan hangen. Mijn pammetje neemt het even van me over en die gunt me een slaapkuur van een uurtje of 6. Waardoor ik me de volgende morgen weer een beetje Mo voel en de reeks rot nachten doorbroken is. En dit doe ik omdat het kan en mag. En ik omschrijf nu een situatie met betrekking tot slaap, dit kan ook voor pijn gelden of wat ook.

Mildheid zit in het feit dat je soms het even niet helemaal zelf kan dragen, tenminste ik kan dat soms niet. En dan gun ik mezelf af en toe een slaap pil of een fikse pijnstiller. Zodat ik het erna weer over kan nemen, als het pilletje is uitgewerkt 😉   survivel gids


TIP 5: BLIJF IN CONTACT

Als je je ziek of ellendig voelt, heb je misschien, net als ik, de neiging je terug te trekken. Gewoon rust om de kop en verder niks. Toch ben ik van mening dat in contact blijven met de buitenwereld, goed voor je/ me is. Waarom is contact zinvol?

Als ik een paar dagen ziek, ellendig en uitgeput thuis alleen doorbreng, ontstaan er, bij mij, snel een paar ‘geweldige’ mindfokkers. Zielige gedachten, als ‘lig ik hier weer ziek te zijn’ of ‘hoe kom ik hier ooit weer uit’ of ook een hele goede ‘iedereen gaat verder behalve ik’. Dit zijn geen helpende gedachten. En hoe snoer je nou die de mond met alleen je eigen mind en zieke lijf? Dat is jezelf overvragen denk ik. Daarnaast wordt de stap naar contact steeds groter. Door de vele zieke periodes heb ik mijn les geleerd. contactContact met vrienden, kennissen of de kassière is goed voor de mindset en dus ook voor de body 😉 Het helpt je echt voorkomen dat je in een super slechte film terecht komt, die ook maar geen einde lijkt te hebben. Door een kort belletje met een vriendin, berichtje op facebook, een whatsappje naar de buren of een mailtje naar wie ook, doorbreek je je eigen slechte film. Alsof je er even pauze van hebt. Het mooie van contact is, dat het je steun kan bieden, troost en afleiding. Maar ook contact met de buitenwereld, je voelt je wellicht minder alleen en de stap naar hulp is veel makkelijker gemaakt. Wat mij bijvoorbeeld ’s nachts kan helpen als ik me ellendig voel, is door een bericht naar een goede vriendin te sturen, ook al slaapt ze dan. Het voelt dan toch minder alleen en zwaar.
Het contact kan heel minimalistisch (1 whatsappje) en toch het kan je veel brengen! Daarnaast vinden je vrienden het ook leuk als je wat laat horen en aan ze vraagt hoe het met ze gaat of wat ze aan het doen zijn of wat ook 😉 survivel gids

TIP 6: ZOEK AFLEIDING
Dit klinkt misschien als een inkoppertje, is het ook wel een beetje 😉 Wanneer werkt afleiding?

Waar het volgens mij om draait is dat je onderzoekt en ontdekt wat voor jou echt werkt als afleiding. Daarnaast is het ook zinvol om soorten afleidingen van elkaar te onderscheiden die bijvoorbeeld op echte offdays heel goed werken en weer andere die beter passen op een dag waar pijn of energiegebrek meer op de voorgrond staat etc. Heel belangrijk is denk ik, er geen verwachting bij te hebben, behalve dat het je afleidt. Dat is het doel. Het hoeft niet geweldig gaaf en leerzaam te zijn. Als het maar afleidt!wordfeud Zelf onderscheid ik meerdere vormen van ziek zijn; algehele malaise, of plaatselijke pijn en ook fysieke of mentale uitputting en de wat mindere dagen. Bij algehele malaise – dagen die niet willen en echt ziek- werkt bij mij vaak kansloos op de bank hangen en dom de tv aan. Zelfs Dr. Phill kan me dan afleiden. Als ik maar iets zie en hoor. Op goede dagen kan ik er niet naar kijken 😉  Onlangs heb ik een dag zo doorgebracht en het gaf me ook nog voldoening ook want het matchte bij wat ik nodig had; de dag uitzingen. Zowel bij fysieke en mentale uitputting, zo’n dag dat je niet vooruit komt, blijf ik thuis en klooi heel neuzig aan. Maar ik zorg wel dat ik bezig ben. Vooral met mailtjes beantwoorden, wordfeud, muziekjes draaien, foto’s uit sorteren en pc wat opschonen. kortom, de wat simpelere dingetjes in en om huis waarbij je niet hoeft na te denken. Dat werkt voor mij.  Op de wat mindere dagen – dagen dat wel wat dingen lukken maar word er niet perse heel blij van – probeer ik te bewegen. Dat kan ook boodschappen doen zijn, hobbiesof naar de sportschool of wandelen. Met tussendoor rust. Vooral gewoon doen met wederom niet de verwachting dat ik 45 minuten moet sporten maar dat ik ga sporten om de afleiding. Wat ik dus vooral probeer duidelijk te maken is, zoek de afleiding die ook werkelijk past op dat moment en werkt op bepaalde ziektedagen. Dat vergt oefening. En als iets niet afleidt, zou ik ermee stoppen en wat anders proberen!

TIP 7: HULP VRAGEN IS VET COOL
Je zult waarschijnlijk meteen afvragen waarom hulp vragen dan zo vet cool is. En waarom is dat dan vet cool?

We doen soms best moeilijk over hulp vragen want dat vinden we maar zwakte, of moeten het zelf kunnen of we kunnen het zelf beter. hulpAls je ziek bent, gelden alle vermijdingstrucjes niet om lekker geen hulp te vragen. Je hebt soms ook echt hulp nodig! Als je eerlijk bent is het stiekem heel fijn als iemand even langs de apotheek rijdt, een boodschapje doet of ff de stofzuiger door de kamer haalt. Dus vanaf nu gaan we gewoon hulp vragen! Want je bent vet stoer als je hulp vraagt, het scheelt energie en het is een stuk gezelliger! En heel belangrijk: je naasten zijn allang blij dat ze iets kunnen doen voor je! Klinkt easy maar hoe doen we dat? Mij helpt het om zo concreet mogelijk mijn hulpvraag te stellen. Zoals laatst had ik echt iemand nodig die het glas van een fotolijst schoonmaakte, voor het kado voor mijn vriend. Maar met mijn dikkie dik vingers wist ik 100% zeker dat ik het glas zou slopen. Toen heb ik heel concreet de buuv gevraagd of ze even 5 minuten tijd had om het glas schoon te maken. Als ik bij mezelf merk dat ik het moeilijk vind om hulp te vragen, bedenk ik me dat het niet vragen van hulp me waarschijnlijk 2x zoveel energie kost. Nog een ander winstpuntje is dat je omgeving je ook ziet als je ziek bent. Hierdoor krijgen ze meer zicht op wat je ziek zijn inhoud. Dat kan je meer steun en begrip opleveren. Mooie van hulp vragen is dat je dan ook keurig aan tip 5 voldoet 😉  

TIP 8: WEL EEM ELKE DAG WAT LEUKS DOEN!
Je kunt het heel druk hebben met het ziek zijn, waardoor zowel de leuke – blije-, als de niet leuke – moeten- dingen naar de achtergrond verdwijnen. Als we wat beter zijn komen de-moeten- dingen- als eerste op ons lijstje te staan en de leuke, hippe – blij-makende activiteiten zijn spoorloos. Hoe kunnen we dan eem wat leuks doen elke dag?

Hoe bizar is het eigenlijk dat ons leven als chronisch zieke vaak gedomineerd wordt door of ziekte of door -we moeten nog zoveel dingen-, waarvan je ook nog vindt dat je energie die je net hebt gescoord, meteen daaraan moet opofferen. Ik vind dat we een andere aanpak verdienen 😉 Want we zijn gewoon mensen die ook heel blij kunnen worden van leuks doen, al is het wel wijs iets te doen of te ervaren wat haalbaar is uiteraard. Ik denk dat je het beste op alle dagen iets neuzigs, haalbaars kan inplannen; van kleuren tot iets bakken of een spannende serie kijken of een lekker tijdschrift doorbladeren, lekker lang whatsappen of 30 rondjes wordfeud spelen. Het gaat er vooral om dat je ervoor kiest en het ook doet. Alsof het bovenaan je to-do-list staat 🙂happy-quotes-308 Hierdoor kies je voor jezelf omdat je jezelf wat leuks te gunt door er ook echt even voor te gaan zitten.
Hoe doe ik dat dan? Eerst de check wat haalbaar is aan activiteit en vooral waar ik zin an heb. En dat zijn vaak – zoals ik ze noem- activiteiten op baby-niveau. Bv wordfeud spelen of serie kijken. Dit doe ik in een rust moment, of ik doe het veel op echte ziekte dagen. Deze activiteiten zijn ook erg goed als beloning, na bv dat rot telefoontje dat echt wel moet. Doordat ik naar muziek luisteren ook als iets leuks doen beschouw, doe ik dus veel leuke dingen op een dag 🙂 Kortom, de -moeten- dingen, horen bij het leven, en soms kom je er niet onderuit om er wat meer van te moeten uitvoeren op een dag, dat neemt niet weg dat je er veel leuke-kleine- tot-grote- dingen tegenover kan zetten! Dus ga op zoek naar alle leuke neuzige dingen die goed voelen en doe ze elke dag! Mooi is ook nog dat je niet-leuk met wel-leuk kan combineren; ik doe de afwas met mooie muziek op:) survivel gids


TIP 9: KWEEK EEN BASIS SURVIVAL PAKKET

Meestal heb je altijd wel iets te eten in huis, de vraag is of je nou net die groentesoep weg krijgt als je in je ziekte periode zit. Dus kweek je eigen basis survival pakket! Hoe maak je een basis survival pakket?

Je hebt van die dagen dat je nergens zin an hebt, geen trek hebt en niks je smaakt. En als je al zin in iets hebt wat je wel kan verdragen, dan is dat uiteraard op! Uiteraard overkomt je offday je net op de dag dat je boodschappen wilde gaan doen.. 🙁 Hoogste tijd voor je survival pakket! Survival betekend dus dat het altijd in huis dient te zijn 😉 Maak een lijstje van eterij die je vaak wel lust als je je beroerd voelt en sla dit in en vul dit continue aan. Mijn basis-survival-pakket bestaat uit meerdere dingen; zowel eten, medicatie en films/series. Qua eten heb ik inmiddels ontdekt dat ik op slechte dagen goed gedij op kleine beetjes, als kaasblokjes, noten, theebisquitjes, crackers, chocola, thee, chips en banaan etc. Zeker niet perse het gezondste pakket, maar het vult wel en houd me op de been. Dit heb ik eigenlijk altijd wel in huis en maak er flink gebruik van als ik onderuit lig. kaart please send chocolateEhm ook de chocola en chips verdwijnen chronisch mijn buikje wel in.. :O  Belangrijk is om ook te zorgen dat je voldoende medicatie in huis hebt, dit geldt dus ook voor de paracetamol, die ik dus vaak vergeet 😛 Bestel op tijd je pillen en neem die paracetamol mee bij de super. Films & series zijn mijn nood-survival-vermaak. Onlangs heb ik seizoen 3 van ’the blacklist’ opgenomen van tv en die heb ik bewaard voor nu, na mijn 5e infuus Remicade. En dat is zo’n lekker vooruitzicht; op de bank met mijn theebisquitjes, thee, chocolade en dan heerlijk fout teveel afleveringen achter elkaar kijken 🙂 Ziek zijn is niet persé een straf, als je het maar goed regelt 😉

TIP 10: JEZELF WAT OPLEUKEN

Het is zo heerlijk om als je een ziekte-dag hebt, gewoon in je slobbertrui uit de jaren 80 en in je vormloze joggingbroek jezelf op de bank te nestelen. Dit noem ik de: ik-ben-all-inclusief-ziekte-look. Maar dat kan beter! Hoe kunnen we onszelf wat opleuken?

Het gaat erom dat we de neiging hebben gelijk alles aan onszelf te verslonzen als we ons beroerd voelen. De douche stellen we uit, laat staan een iets hippere outfit aan doen 😉 Volgens mij werkt dat niet altijd helpend. Ik bedoel niet dat we er als een topmodel erbij hoeven te lopen, maar ik zie mogelijkheden om van de camping- look te transformeren naar; ik voel me niet goed en dat met een ik mag er wezen – look 🙂
opleukenWaarom zouden we onszelf opleuken? Ik geloof, en ervaar dat zelf ook, dat je je een stuk minder sneu voelt als je in je relaxte, toch hippe broek zit met een shirtje en warm vestje. Beetje parfum en een kam door je haar doet wonderen. Daarnaast is het ook een vorm van positief met je lichaam omgaan. Want zeker op ziekte dagen of perioden waarderen we dat lijf een stuk minder. En natuurlijk, gun jezelf pyjama of joggingbroek dagen, lijkt me heel gezond!  😎 

TIP 11: LEEN EEN BREIN

Juggling-brainSoms werkt je brein niet mee of maar een beetje. En dan lukt het je gewoon niet om overzicht te houden of prioriteiten te stellen. Op zo’n moment kun je wel ff een brein lenen toch? Hoe leen je een brein? 

With a little help from my friends‘ is het bekende liedje van Joe Cocker. Vrienden zijn belangrijk en zij kunnen jouw leen-brein zijn om je wat op gang te brengen als alles je even aanvliegt om wat voor reden dan ook. Laatst had ik ook een momentje, en toen hielp een vriendin me om me weer in het hier en nu te werpen. Anders gezegd, mijn brein kon maar een klein stukje dragen van de pijn, ziekte en prioriteiten waardoor ik er wat in neigde weg te zakken. Dat is jammer en niet nodig, dus hoppa een leen-brein ingeschakeld. Via de whatsapp eem de zooi geordend en een maximaal plan voor die dag gemaakt. De rest van toestanden konden opzouten. Heerlijk, zo’n brein om te lenen. 
Wat kan een leen-brein je brengen?  Los van de steun die je ervaart, kan het ook je draagkracht wat vergroten op dat moment. Hoe lekker is dat? Want die stomme buikpijn, zenuwpijn of wat ook vraag al genoeg van je survival-krachten. Als je je te bewandelen pad wat smoother kan maken met een leen-brein, dan lijkt me dat een mooi survival-attribuut toch? 
En het mooie is je kan zelf ook een leen-brein zijn, hoe leuk is dat. Want bij een ander kunnen we tenslotte zo alles overzien  😛  Daarnaast werk je meteen aan tip 5; blijf in contact & tip 7: hulp vragen is vet cool. Zo goed bezig in je vrije tijd  😎 !

TIP 12: OUTSIDE THE BOX

Als je veel ziek bent, of beperkt in je mogelijkheden of wat ook, dan kun je de neiging hebben om dingen als afspraken of taken etc in alles of niks te beoordelen. Het blijft allemaal wat binnen inside the box. Je kan naar een afspraak of niet. Je doet de afwas nu of niet. Dit kan ook in een turbo-flexibele manier worden aangepakt! Hoe kunnen we leven outside the box? 

outside the boxLaat voor de gein je gedachten eens gaan over een afspraak die je bijvoorbeeld laatst hebt afgezegd. Was er echt helemaal niks anders mogelijk dan het af te zeggen of te verplaatsen? Stiekem zijn er soms best leuke alternatieven. Misschien had je een half uurtje wel volgehouden, of als die vriend naar jou was gekomen had  ook kunnen schelen. Je had erheen kunnen fietsen en dat als beweging kunnen meepakken. Mocht je echt niet het huis uit kunnen, dan is videobellen via skype een optie of even gewoon bellen. Ook best geinig toch?
Of zou je uit eten? nou dan komt dat bezoek echt wel naar jou met afhaal-eterij. En als je geen eetlust hebt, neem hij wel een pizza voor zichzelf mee. Heb je een date voor de bios? Huur thuis een film of woon netflix uit met je vrienden. Klinkt heel logisch, ik weet het, maar toch vinden we vaak dat we hip genoeg moeten zijn om aan de eisen, die we zelf stellen, van een afspraak moeten voldoen. Ook een kwartier theedrinken kan al opbeurend zijn of zelfs bellend allebei een kopje thee maken geeft al gevoel van samen. 
Een ander punt wat je kan helpen is om niet altijd te snel af te zeggen. Soms knap je na een paar uur op en zijn er nog wel wat mogelijkheden om die afspraak door te laten gaan toch? Hoe doe ik dat dan? Zo ben ik zot op tennissen. Elke dinsdagmiddag heb ik een afspraak met mijn tennismaatje. Soms word ik wakker met een brak lijf dat ik me niet kan voorstellen dat ik over een paar uur kantennis bejaard tennissen. Soms lukt dat wel doordat ik hem vaak  ’s morgens nog even app met de vraag of hij nog wel even op z’n telefoon wil kijken half uur voor de afspraak aan. Dat haalt wat druk van de ketel en maakt dat ik ga kijken naar wat er mogelijk is. Hij is ook heel flexibel, hij is blij met half uur tennis, of tennissen op baby-niveau. De combi van onze aanpak maakt dat we toch wel regelmatig tennissen op welk niveau dan ook; van baby-niveau, hoog- volwassen- niveau of bejaarden-niveau met veel klets-pauzes  😎

TIP 13: FLEXIBEL TO-DO-LIJSTJE

Wie heeft ze niet? Zo’n to-do-list die maar doorgaat..en het lijkt zo handig maar soms zitten ze je in de weg of werken ze tegen je. Vooral in periodes dat je veel ziek bent kun je erin verzuipen, tenminste dat heb ik wel eens.. Hoe kun je een flexibel to-do-list kweken?

De laatste maanden ben ik meer ziek geweest en had ik veel medische afspraken. Dit vergt een goede planning en daar ging mijn beetje energie, die ik wel had voornamelijk heen. Inmiddels iets opgeknapt en floep! daar is die inmiddels lange lijst met dingen die afgehandeld moeten worden. Soms kan me dat echt aanvliegen en daar is voor mij maar een remedie voor:tijd inplannen voor de to-do-listEerst es eem kiekn wat echt echt DEZE week moet gebeuren. Deze plan ik in en prop de telefoontjes bij elkaar in de planning en ook plan ik een route langs de meerdere winkels/apotheek/bakker etc.17757218-Yellow-post-it-note-pad-to-do-list-isolated-on-white-Stock-Photo Op een post-it plak ik de groepjes op tijden dat me dat kan lukken. En vet mooi; lukt het op maandag niet, dan plak ik em naar de dinsdag  😛
Daarnaast heb ik dan baby-post-its, daar zet ik losse to-do’s op, die ik flexibel kan verschuiven naar een week of nog later. dispenser-van-100-index-herplaatsbare-fluo-klein-formaat-post-it-formaat-12-mm-neon-kleurenZoals de broek waar een nieuwe rits in moet, de nieuwe krabpaal voor de katten (deze staat al weken op lijstje), je weet wel dat soort dingetjes. Wat nog belangrijker is, zorg dat je dag niet geregeerd wordt door to-do’s!!
Sinds kort heb ik een goedkope agenda erbij gekocht waarin ik elke dag opschrijf wat ik wil fixen DIE dag. Ik schrijf pas in de ochtend wat ik die dag wil & kan doen. Daarbij benoem ik alles; dus van kleuren tot iets bestellen tot aan dingen als de was doen.Wat niet lukt die dag, neem ik mee naar een later moment. Ik vul dus hooguit die dag in, geen weekplanning 😛  Dit werkt goed voor het overzicht, staat los van je reguliere agenda en is goed op maat qua energie van die dag!
Je kan ook een een to-do combineren met een vooral doen activiteit; bijvoorbeeld de lampjes die ik moet terugbrengen naar de Ikea, gaan toch echt wel samen met een gratis koffie daarzoot of een rondje door de winkel sneupen voor inspiratie  😛  

TIP 14: MEUK IN(T)ZICHT

Survival tips zijn voor mij vooral gericht op hoe kom ik de dag door, hoe voorkom ik dat het me te gortig wordt en hoe hou ik controle over de regie en mogelijkheden van de dag. Alle voort genoemde tips dragen daaraan bij. Eentje die niet mag ontbreken, die voor mij goed werkt, is je favo activiteitjes & vermaak toegankelijk te maken. Hoe doe je dat, activiteiten & vermaak toegankelijk maken?

Met name op dagen dat ik me brak, ellendig en iq-loos voel, kan ik niet meer bedenken wat ik kan doen. Ik heb dan geen overzicht, ben niet in staat om bij mijn gevoel of gedachten komen. Kortom, het verlamt me. Tot op zekere hoogte is dat wel fijn, je lijf kan kennelijk even niet anders alleen op momenten dat het me te gortig wordt, is dat niet meer het geval. En wat gebeurd er dan? Dan kan ik me K** voelen of ik kies voor afleiding. Afleiding lijkt dan een onmogelijke opgave, maar ik weet dat als ik gewoon iets ga doen, het werkt als een tierelier (zie ook tip 6) Aangezien ik op de slechtste dagen dit niet kan verzinnen, heb ik mijn neuzel/ vermaak-dingen in het zicht staan. Mijn e-reader, mijn kleurpennen & kleurmeuk, gsm uiteraard voor de wordfeud & luisterboek, AB van de tv voor opgenomen series en mijn plan-agenda uit tip 13, leg ik op de bank naast me. Dit maakt het kiezen & om iets te doen een stuk makkelijker  💡  Ook het ko**en ja  😛 

TIP 15: POSITIEVE DAG KWEKEN; 3 leuke dingen

One of those days.. Je weet niet waar het te zoeken, alle voelt even nutteloos en niks lijkt te werken. Zonde van je dag. Dit doorbreken kan je wel helpen om de dag wat anders te beleven, of in elk geval de focus op wat anders. En hoe doe je dat?

Om wat grip op je dag te krijgen kun je zelf bij je ontbijt of koffie afvragen welke drie dingen,klusjes of activiteiten je een tevreden gevoel zullen geven als je ze hebt gedaan op deze dag. Klinkt heel logisch en misschien nutteloos, het bijzondere is dat je anders naar de dag gaat kijken. Ten eerste kijk je meer naar wat een goed gevoel geeft, ipv je te richten op het moeten. Zelfs als je naar een instantie moet bellen, kan het je al helpen als je hebt vastgesteld dat het je een goed gevoel geeft. Daarnaast geeft het goede moed vind ik. Ik krijg zin om mijn drie vastgestelde acties, hoe klein of groot ook, uit te gaan voeren. Je doet vast meer dan die drie dingen, daar gaat het niet om. Het draait om je focus en de positieve beloning. In het begin schreef ik ze op of deelde ik ze met een vriendin. Nu doe ik het ’s morgens in mijn hoofd. Op dagen dat ik het niet doe, voel ik me vaker minder voldaan en laat ik me sturen door te moeten-lijstjes. Knoert saai en slurpt energie. Probeer het eens en kijk aan het eind van de dag of je drie acties zijn gelukt en hoe dat voelt. Ik heb vandaag al gesport en aan mijn site gewerkt. Nog een uurtje aan de studie en ik ben dolletjes tevree met deze dag  😎 

TIP 16: DROOM GROOTS en doe dagelijks er een mini-stapjes van

Door ziekte en/ of beperkingen kunnen we vergeten te dromen over later, als je groot bent. Je aandacht gaat naar hier en nu, om te zorgen dat je je wat beter voelt, je dagelijkse dingen voor elkaar krijgt en mooi als we ook nog wat pret hebben op een dag. Ik vergeet wel eens die dromen of die doelen voor ogen te houden, en jij?
Hoe krijgen we die doelen, de te grote dromen weer in ons vizier? Volgens mij begint dat met eerst dat durven dromen, durven er een voorstelling van te maken en er over te fantaseren. Bedenk vervolgens de stappen die ervoor nodig zijn om ook maar iets in de richting van dat droom-pad te komen. Deze stappen zullen vast te groots voelen of zelfs onhaalbaar; dat geeft niks. Ze kunnen je helpen om mini-droom-stapjes te maken in je dagelijkse leven. En juist door dat opdelen van die droom in zo klein mogelijke deeltjes, maakt misschien het eindpunt, DE DROOM, niet meer zo van belang. Er mee bezig zijn kan al heel veel vreugde geven. Daarnaast werkt het motiverend in plaats van verlammend en de nadruk op wat je niet zou kunnen. Hoe doe ik dat? Ik maak van vele dromen, die eigenlijk wensen zijn, kleine haalbare activiteiten en doe daar veel van. En zo opent zich weer een weg naar wat anders, een andere droom. Bijvoorbeeld: Ik wil graag psycholoog worden; dat is voor nu niet haalbaar. Dat neemt niet weg dat ik me wel kan blijven ontwikkelen in dat vakgebied en dit doe ik door losse vakken te volgen bij de Open Universiteit. Daarnaast schrijf ik boekrecensies over boeken die met psychologie te maken hebben. Deze kennis deel ik weer via deze site. Zo blijf ik (dagelijks) werken aan mijn droom, zonder dat mijn droom een vast eindpunt is geworden. Voelt goed  🙂  Over mijn andere droom kun je hier lezen.

 

12 gedachten over “Survival tips

  1. Jef Coninx schreef:

    Werken in een stressy omgeving is altijd moeilijk en zeker als je met Crohn zit opgescheept.
    Ik ben reeds geruime tijd op pensioen en dus veel thuis en dat geeft een grote voldoening, alléén al in functie van te kunnen rusten of ‘uitleven’ wanneer of waar of wanneer het mogelijk of nodig is, om rustig van je privacy (toilet-bed-zetel-eten-ziek voelen-goed voelen…) te genieten.
    Je leeft dan je eigen leven en wordt niet meer geleefd. Je hoeft je niet meer te excuseren of te bewijzen…

    ALHOEWEL…Ik heb me op mijn werk (bankwezen) goed kunnen handhaven en zelfs méér…Medelijden moet je niet veel verwachten, maar als je mededeelzaam bent in je ziekte en iedereen merkt dat je desondanks toch vecht om te presteren en niemand te lasten wil zijn, word je als dusdanig goed aanvaard en gedragen.
    Bij verplichte langere afwezigheid door opnames in kliniek kon ik rekenen, ook vanwege de directie, op een degelijke vervanging. Bij kortstondige afwezigheden(dokters-korte opnames) stonden de collega’s in de bres.

    Maar werkomstandigheden brengen ook de nodige stress, waar ons gestel en zeker onze darmen, niet zitten op te wachten… Maar, als de werkomstandigheden gunstig zitten, kun je beter omgaan met die stress of het tenminste snel leren.
    Ook heb je méér afleiding door je werk, want wees maar zeker dat je veel gefocust kan zijn op je ziekte (pijnen, medische beslommeringen, zelfbeeld) !

    Handenarbeid ware zeker moeilijk, gezien de permanente vermoeidheid.
    Ambulante dienstverlening als bankier was ook wat moeilijker, oa. wegens onregelmatige maaltijden en werkuren, onconventionele wc-mogelijkheden…

    LEREN OMGAAN MET JE ZIEKTE
    JEZELF MEER OP HET ACHTERPLAN STELLEN
    ANDEREN DE KANS LATEN JE TE AANVAARDEN
    LEVEN….

  2. Jef Coninx schreef:

    Ik vind niet dat je wegens ziekte anderen hierbij moet betrekken om het zelf wat makkelijker te hebben. Een ziekte ziek je uit op je eigen sterkte of zwakte….
    “En morgen voel ik me weer beter” is mijn mentaliteit, “en dat haal ik mijn schade weer wel in”…. En als die hoop niet bewaarheid wordt, heb ik toch weer een tijd op goede hoop geleefd en me (psycho-somatisch) even beter gevoeld.
    Niemand kan me hoop geven als ik dat zelf zo niet voel; niemand kan me helpen als ik niet geholpen wil worden; niemand voelt wat ik voel…. En daarom wil ik MIJN leven leiden en lijden, zoals ik het aanvoel…
    Heeft iemand nooit iemand anders nodig ?
    Zeker wel als je (in het begin van je ziekte) nog niet weet wat het is, hoe het is en in de put zit….Maar na een tijdje ga je weten, voelen, zien, herkennen, plannen, hopen…IN ALLE STILTE, OP JE EENTJE !
    Psychologisch kan je toch alleen maar jezelf redden (zelfredzaamheid)….

    PS. Dat is mijn ondervinding al 45 jaren (met CROHN ) !!!

  3. Stefanie schreef:

    Heel behulpzaam en dapper dat je alles je open deelt, maar ik zie niks vertellen over werken.

    Wat zijn daar je ervaringen mee?

  4. Janet schreef:

    Wat leuk, deze gids! Ga je ‘m iedere keer weer verder aanvullen? Ik ben benieuwd!
    Tip 1 doe ik eigenlijk ook altijd automatisch. Er waren dagen dat mijn hele ochtend alleen uit douchen bestond. Dat was het dan *lol*
    Bij tip 2, blokjes rust, denk ik dan ook wel weer: uiteindelijk bespaart het me wel energie als ik 2 of 3 dingen die op dezelfde route liggen weet te combineren. Maar meestal was ik maar max een uur achter elkaar weg en al kapot. Toen tipte iemand me dat de apotheek ook thuis kan bezorgen: perfect!! Dat scheelt weer.

    Groetjes, Janet

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.